Diakonia
wychowawcza
Ruchu Światło - Życie


Strona główna   l   Nasze spotkania   l   Materiały   l   Wspomnienia z wyjazdów   l   Kontakt

ODPOWIEDZI ZWROTNE Z KURSU

Uczestnicy byli zadowoleni z tego, że zdecydowali się wziąć udział w warsztatach. Wszyscy podkreślali znaczenie otwartości i wzajemnego wzbogacania życia poprzez szczere wypowiedzi. Na pytania ewaluacyjne odpowiadali następująco:


ZA CO CHCESZ PODZIĘKOWAĆ SOBIE?
  1. za zmobilizowanie się i otwartość na innych;
  2. za wytrwałość w byciu otwartym, za chęć doskonalenia się
  3. za wytrwałość (pomimo ciekawej tematyki trudno było cały czas być skupionym i trudno było wysiedzieć bez przerw); za nierezygnowanie z reklamowania spotkań diakonii wychowawczej; za to, że nie zapomniałam większości imion;
  4. za ciągłe chęci do odkrywania czegoś nowego; za nie zniechęcanie się mimo trudności;
  5. za to, że mimo spóźnienia przyszłam;
  6. za to, że mimo wszystko tutaj przyszłam; że potrafiłam poświęcić inne ważne sprawy na rzecz tegi spotkania;
  7. za mobilizację; za to, że mimo nieśmiałości zdecydowałam się na otwartość;
  8. za otwartość;
  9. dziękuję za chęć udziału w takich zajęciach, ponieważ było warto;
  10. za mobilizację;
  11. za odwagę.
ZA CO CHCESZ PODZIĘKOWAĆ INNYM UCZESTNIKOM?
  1. za dialog i życzliwość;
  2. za to, że jesteście, za otwartość; za serdeczną atmosferę;
  3. za miłą atmosferę, za refleksję, zaskakujące spostrzeżenia, za obecność;
  4. za fantastyczną atmosferę, Eli za chęć dzielenia się doświadczeniem;
  5. za otwartość i żywy udział;
  6. za samą obecność, otwartość, miłą atmosferę, wzajemne ubogacanie się;
  7. otwartość, atmosferę, która także mnie pozwoliła się otworzyć, za obecność;
  8. za dyskusję i cenne wypowiedzi;
  9. za obecność;
  10. za atmosferę w grupie;
  11. brak odpowiedzi.
Z CZYM WYCHODZISZ, CO WAŻNEGO WYNOSISZ Z TEGO SPOTKANIA CO CHCIAŁBYŚ ZMIENIĆ, CZEGO BRAKOWAŁO?
  1. potrzebę odkrywania potrzeb innych ludzi;
  2. poczucie wdzięczności i jednocześnie niedosytu zwłaszcza dotyczącego 4 elementu porozumienia bez przemocy – „prośby”;
  3. z przeświadczeniem, że rozpoznawanie uczuć innych jest trudne, ale konieczne, by móc się porozumieć bez przemocy; brakowało mi ruchu fizycznego - monotonia; ważna była dla mnie bajka i ważne ćwiczenie w nazywaniu potrzeb;
  4. poznanie i nazywanie potrzeb;
  5. przykłady, które ułatwią mi pracę i kontakty z innymi, zwrócenie uwagi na to, co w danej sytuacji druga osoba czuje i jakie ma potrzeby; za mało czasu na praktykę;
  6. wynoszę chęć dostrzegania potrzeb innych; ważne było analizowanie zachowań innych ludzi; chcę pogłębiać wiedzę, mam potrzebę częstszych spotkań;
  7. ważne: uświadomienie sobie, że niesamowicie trudne jest odczytywanie uczuć i potrzeb innych osób;
  8. chciałabym zastosować w życiu to, co ćwiczyliśmy dziś, zamierzam zrobić własną listę uczuć; nie wiem co bym chciała zmienić, ale chyba 1 raz w miesiącu, to zbyt długa przerwa między spotkaniami;
  9. miałam potrzebę wysłuchania większej ilości teorii, czuję niedosyt, niemniej cieszę się, że zdobyłem wiedzę na temat sposobu porozumiewania się bez przemocy;
  10. uświadomienie sobie, i zrozumienie, że inni też mają potrzeby;
  11. brak odpowiedzi


9 osób bezpośrednio po zajęciach złożyło pisemną deklarację udziału w pełnym cyklu systematycznych zajęć poprowadzonych przez Elę w przyszłym roku szkolnym.

WSTECZ