Diakonia
wychowawcza
Ruchu Światło - Życie


Strona główna   l   Nasze spotkania   l   Materiały   l   Wspomnienia z wyjazdów   l   Kontakt

WYNIKI ANKIETY

  1. JAKIE KORZYŚCI WYNOSICIE Z DZISIEJSZEGO WARSZTATU?
    • Osoba 1: Odświeżenie podstawowych wiadomości jakie wcześniej usłyszałam. Zachęciły mnie do dalszego pogłębiania wiedzy o metodzie „Porozumienie bez przemocy”.
    • Osoba 2: Pogłębiłam swoją wiedzę, umiejętności wychowawcze. Dałam sobie prawo do porażek. Umocniłam zaufanie do Pana Boga. Dostałam narzędzie do radzenia sobie z sytuacjami trudnymi.
    • Osoba 3: Dowiedziałam się wielu ciekawych i nowych dla mnie informacji, głównie o radzeniu sobie z potrzebami – własnymi i innych. Myślę, że będzie mi teraz dużo łatwiej komunikować się z innymi i zwrócę większą uwagę na swoje potrzeby (aby nie przeszkadzały mi w relacjach z innymi)
    • Osoba 4: Rozszerzyłam swoją wiedzę na temat kontaktów międzyludzkich. Mogłam sobie uświadomić, poukładać pewne rzeczy. Przykłady podane przydadzą się do wykorzystania w praktyce.
    • Osoba 5: Większa chęć do zastanowienia się nad rozmowami z innymi. Utwierdzenie się w tym, że dwie osoby mogą tę samą rzecz inaczej spostrzegać.
    • Osoba 6: Przypomniałam sobie, jak ważne jest wychowanie moich dzieci. Podniosło mnie na duchu, że to co robię – robię dobrze. Zachęciło mnie do tego, aby poczytać i potrenować zasady komunikacji. Zainteresowało mnie porozumienie bez przemocy.
    • Osoba 7: Informacje pedagogiczne dotyczące porozumiewania się – wiedza ta jest uniwersalna w codziennych kontaktach z innymi. Dało mi podstawy do domyślania się dlaczego reakcje dzieci, którymi się wcześniej zajmowałam były właśnie takie. Usłyszałam świadectwo osoby, która ma własne dzieci i poznałam jej poglądy na temat funkcji wychowania.
    • Osoba 8: Wiele rzeczy uświadamiam sobie i będę się starać wprowadzać je w życie, w relacje z ludźmi. Korzyścią chyba jest też to, że wychodzę stąd z dobrym humorem. Uczę się pogłębiać relacje interpersonalne. Myślę też, że będę miała podstawy teorii do pracy nad sobą, jak i z dziećmi czy innymi ludźmi.
    • Osoba 9: Dużo teorii. Dobrze by było, gdyby to było takie proste w zastosowaniu, w praktyce. Po tym spotkaniu wiem, jak niewiele wiem, i że zwykła rozmowa, aby była miła, skuteczna i nie szkodziła innej osobie jest trudną sztuką.
    • Osoba 10: „Uczucia są moralnie obojętne.” „Prawdziwa prośba zakłada możliwość odmowy.” Poza tym wiele cennych wskazówek odnośnie prowadzenia dialogu z drugim człowiekiem, zasady dogadywania się, rozumienia i bycia rozumianym.
    • Osoba 11: Większą wiedzę na temat „podzielności” uczuć i wykorzystania obserwacji własnych potrzeb w praktycznym rozwiązywaniu problemów (język serca). Prośba nie powinna być nakazem.
    • Osoba 12: To czego się dowiedziałam dało mi dużo do myślenia, rozjaśniło i poukładało wiedzę, którą już posiadałam. Wzbogaciło o wiedzę innych ludzi. Miło spędziłam czas (i pożytecznie!)
    • Osoba 13: Dowiedziałam się wiele nowych rzeczy, które będą dla mnie pomocne w pracy z dziećmi. Między innymi jak z nimi rozmawiać, żeby słuchały, żeby się tworzyły, jak zdobyć ich zaufanie.

  2. CZEGO WAM BRAKOWAŁO?
    • Osoba 1: Ćwiczeń praktycznych i zabaw.
    • Osoba 2: Czasu. Za krótko.
    • Osoba 3: Trochę za mało czasu, co spowodowało, że było mało przykładów i zadań ćwiczeń
    • Osoba 4: Myślę, że prowadzenie jest bez zastrzeżeń. Jedyne co bym dodała to może więcej przykładów z życia wziętych i sposobów wykorzystania wiedzy w praktyce.
    • Osoba 5: Może więcej przykładów dotyczących samego „porozumienia bez przemocy”, przećwiczenie tego.
    • Osoba 6: Ćwiczeń warsztatowych, zabaw, czasu na jeszcze więcej.
    • Osoba 7: - - - -
    • Osoba 8: Póki co nie zauważyłam jakichś braków.
    • Osoba 9: Brakowało mi wyjaśnienia różnicy między emocjami a uczuciami. Nigdy nie mogę tego zapamiętać.
    • Osoba 10: Przydałby się ciąg dalszy.
    • Osoba 11: Ćwiczeń praktycznych, zabawy, inscenizacji. Odczucie monotonii.
    • Osoba 12: Trochę było za krótko i za ogólnie. Chciałabym więcej wiedzy i więcej przykładów jej wykorzystania.
    • Osoba 13: - - - -

  3. CO BYŚCIE ZMIENILI?
    • Osoba 1: - - -
    • Osoba 2: Więcej takich spotkań. Zaprosiłabym tu swojego męża.
    • Osoba 3: Podawać więcej przykładów z życia, i wprowadzić więcej zadań dla grupy.
    • Osoba 4: Więcej przykładów. Czas trwania tzn. więcej czasu na dogłębniejsze zapoznanie się z każdym z tematów.
    • Osoba 5: Podobało mi się. Uważam, że temat był ciekawy i sporo nowych rzeczy poruszonych. Nie wiem co bym zmieniła.
    • Osoba 6: - - - -
    • Osoba 7: Więcej praktycznych przykładów, aby przedstawioną teorię można było lepiej zrozumieć.
    • Osoba 8: Nie wiem.
    • Osoba 9: Nic bym nie zmieniła. Było OK
    • Osoba 10: Przekazywanie wiedzy bez wyciągania słuchaczy za język.
    • Osoba 11: Wszystko w porządku tylko dodać zajęcia ruchowe.
    • Osoba 12: Chyba nic. Było wszystko to czego oczekiwałam i potrzebowałam.
    • Osoba 13: - - - -

WSTECZ